Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Πριν το #CyprusPride

Είμαι με τέσσερις ώρες ύπνου και θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο κόσμιος γίνεται. Κυκλοφόρησε ένα κείμενο με τις θέσεις δυο ατόμων υπέρ και εναντίον της πορείας υπερηφάνειας που λαμβάνει χώρα σήμερα Σάββατο, 31 Μαΐου στην Λευκωσία. Ο υπερασπιστής (του δικαιώματος άραγε) της πορείας είναι ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος τα είπε ωραία και καλά...

Θα βασιστώ όμως στην θέση (sic) της κυρίας Μαύρου, της “εκπροσώπου” των ενάντιων της υπερηφάνειας. Ξεκινά τον λόγο της με το εξής – κουφό - “Εγώ γεννήθηκα Ορθόδοξη Χριστιανή”. Όχι. Γεννηθήκατε όπως όλοι μας γυμνή με τρεις βασικές ανάγκες, την αναπνοή, την τροφή και τον ύπνο. Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται ένθεος. Κανένα παιδί δεν έχει στα γονίδια του τον Χριστιανισμό, το Βουδισμό ή την αθεΐα, γιατί ως γνωστόν η θρησκεία είναι κοινωνικό εύρημα.

Θα προσπεράσω την τοποθέτησή σας για την Ορθόδοξη εκκλησία η οποία κατά την άποψη σας δεν ομοιάζει με τον Παποκαισαρισμό (sic) της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. By the way Καισαροπαπισμός είναι η σωστή λέξη.* Γελάω ακόμη, γιατί τώρα κατάλαβα πως προέκυψε το Σχίσμα “μιας αρκής”. Πιο πολύ γέλασα με το “δεν μπορούν ούτε και πρέπει να διαχωριστούν” Κράτος και Εκκλησίας γιατί η Εκκλησία συντήρησε την εθνική ταυτότητα. I rest my case.

Μετά ξεκινάνε τα μπαγλαμαδάκια. Επιλογή η ομοφυλοφιλία; Α ναι; Όχι, η θρησκεία είναι επιλογή. Να γίνετε ιστορικός ήταν μια επιλογή. Να μείνετε στην Κύπρο και να δουλεύετε εδώ ήταν μια άλλη επιλογή. Ο έρωτας δεν είναι επιλογή... Εκτός και αν εσείς λειτουργείτε με αυτόν τον τρόπο, τύπου: βγαίνω έξω, αχ τι να κάνω βαριέμαι, ας ερωτευτώ αυτόν με τα μούσια πίσω μου. Η έλξη δεν είναι επιλογή.

Η ομοφυλοφιλία (αρχαιοπρεπής λέξη) είναι η έλξη (προσωπική και ερωτική) ατόμων του ιδίου φύλου. Τόσο η ομοφυλοφιλία όσο και η ετεροφυλοφιλία δεν έχουν ιατρικές “αποδείξεις”, οι επιστήμονες δεν ξέρουν πως “εξηγείται” η σεξουαλικότητα (δηλ. η συναισθηματική, ρομαντική ή και σεξουαλική έλξη σε άνδρες ή και γυναίκες). Για περισσότερες απορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Αμερικανικού Συλλόγου Ψυχολόγων στην οποία θα βρείτε επιστημονική θέση γιατί η ομοφυλοφιλία (και η ετεροφυλοφιλία) δεν είναι ασθένειες.

Συμφωνώ πάραυτα μαζί σας για το bullying το οποίο οφείλουμε να εξαλείψουμε όχι μόνο από τα σχολεία αλλά και από τα πανεπιστήμια και από τον κόσμο όλο. Αν δεν έχετε ακούσει για βια εναντίον ομοφυλοφίλων ψάξτε στο Google “Ουγκάντα και ομοφυλοφιλία”. Λιθοβολούν ανθρώπους, καίνε ανθρώπους και αν δεν τους σκοτώσουν φροντίζουν να τους κάνουν τη ζωή τους κόλαση. Αν δεν έχετε ακούσει για προκατάληψη και ρατσισμό εις βάρος ομοφυλοφίλων τότε δεν ξέρετε. Άλλο το δεν άκουσα, άλλο το δεν ξέρω.

Ο Θεός (σας) είπε να αυξανόμαστε και να πληθυνόμαστε. Ωραία, να σκοτώσουμε λοιπόν όσες γυναίκες και όσους άντρες δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν και να ζήσουμε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση ενός Θεού που ποτέ δεν παντρεύτηκε και που ποτέ δεν έκανε παιδιά. Ωραία ιδέα. Παρόμοιες ιδέες είχε και ένας Γερμανός, μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή το ονοματάκι του... Αδόλφος κάτι. Δεν λέω ότι αυτό θέλετε, αλλά ρίξατε την αναπαραγωγή σαν επιχείρημα και εγώ λειτουργώ αναγωγικά.

Να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα των επιλογών. Επιλογή λοιπόν είναι να σπουδάσω κάτι, να φάω σήμερα μακαρόνια και αύριο ψητό, είναι επιλογή σας να είστε εχθρική στους ρωμαιοκαθολικούς και στους ομοφυλόφιλους. Η ομοφυλοφιλία έχει παρατηρηθεί σε πολλούς λαούς, σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικές χώρες, ακόμα και σε ζώα. Το μίσος όμως νομίζω είναι καθαρά ανθρώπινο προνόμιο. Διότι όλα αποδεικνύουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι φυσιολογικό, όσο φυσιολογικό είναι να έχεις καφέ μάτι.

ΥΓ. Ο Θεός -για όσους πιστεύουν σ' αυτόν έστω σαν ιστορικό πρόσωπο- είπε πολλά πράγματα, αλλά αυτά τα οποία έχουμε είναι δευτερεύουσες πηγές. Είναι δηλαδή αυτά που είπαν οι μαθητές του ή άνθρωποι που είπαν ότι επικοινωνούν μαζί του. Είπατε ότι ο Θεός είπε ότι πρέπει να αυξανόμαστε (γιατί χανόμαστε κτλ). Επίσης ο Θεός -σας- είπε να μην πλησιάζουμε τις γυναίκες όσο έχουν εμμηνόρροια (Λευ. 18, 19) ή να μην κάνουμε τατουάζ (19, 28) ή να φοράτε ρούχα με δυο ανεμειγμένα υλικά (19, 19). Αλλά αυτά τα κάνουν άλλοι, τρανταχτή απόδειξη του ότι ακούτε ότι σας συμφέρει γιατί ο δικός σας ο Θεός -και για αυτό οι χριστιανοί καυχιούνται περισσότερο από κάθε άλλο ένθεο- είπε και ένα “αγαπάτε αλλήλους”. Και για τις προγαμιαίες σχέσεις κάτι είπε...


ΥΓ. 2ο. Το ότι εσείς είστε (και ΔΕΝ γεννηθήκατε, ελπίζω αυτό να είναι ξεκάθαρο) Χριστιανή Ορθόδοξη δεν σας κάνει σωστότερη από μένα ή οποιονδήποτε άλλον (ή αλάθητη κατά τον Καισαροπαπισμό).

Καλή συνέχεια ή Καλό Μεσαίωνα, ό,τι αγαπάτε.

*Update: Μετά από προσωπική απάντηση της κα. Μαύρου συμφωνήσαμε σε ένα πράγμα: ότι υπάρχει και η λέξη Παποκαισαρισμός. Και πάλιν, I rest my case.

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Το καλοκαίρι πλησιάζει ενώ τα θεατρικά σχήματα κλείνουν την σεζόν με τις τελευταίες τους παραγωγές. Ακόμα τα πράγματα είναι ρευστά λόγω... κρίσης αλλά η σεζόν συνεχίζεται. Πριν κλείσει η σεζόν 2013-2014 δυο φεστιβάλ αναμένεται να δώσουν ψωμί στο θεατρόφιλο κοινό, το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, τον Ιούλιο, και το Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρια το φθινόπωρο.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ενηλικιώνεται φέτος και μας χαρίζει -παρά τον μειωμένο προϋπολογισμό- έξι ευκαιρίες να απολαύσουμε θέατρο στον πολιτισμικά-αδρανή Ιούλιο. 

Για πρώτη φορά ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου απουσιάζει από το ρεπερτόριο του Φεστιβάλ και η ΕΘΑΛ συμμετέχει για πρώτη φορά στο φεστιβάλ. Τι θα δούμε φέτος; Η Κροατία ανοίγει φέτος το φεστιβάλ στις 04 Ιουλίου. Μια αλλιώτικη Μήδεια -είδαμε και δυο Μήδειες πέρσι- που φτάνει στο φεστιβάλ με τις καλύτερες συστάσεις, διθυραμβικές κριτικές από την προσφάτως ανεβασμένη παράσταση σε σκηνοθεσία Tomaz Pandur. Η ΕΘΑΛ κάνει την παρθενική της εμφάνιση στο φεστιβάλ με τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή με τους Ευτύχιο Πουλλαΐδη, Κώστα Καζάκα και Κωνσταντίνο Γαβριήλ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. 

Μετά την Αριστοφανική απουσία από το περσινό ρεπερτόριο, ο Αριστοφάνης θα δώσει το παρόν του στο φεστιβάλ με την μοναδική εξ Ελλάδος παραγωγή, με την Λυσιστράτη. Η Μαρία Καβογιάννη ενσαρκώνει την Λυσιστράτη υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Τσέζαρις Γκραουζίνις, σε μια συμπαραγωγή Higway Productions, Λυκόφως και Δη.Πε.Θε Αγρινίου.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Αρχαίου Δράματος της Ιταλίας, με έδρα τις Συρακούσες παρουσιάζει τις Χοηφόρους και Ευμενίδες από την τριλογία του Αισχύλου Ορέστεια και ο Χοσέ Μπεζμπροβάνι με τον θίασο του παρουσιάζει μια μουσικοθεατρική παράσταση που παρουσιάστηκε στην Ευρώπη πέρσι βασισμένη στον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή. Το Φεστιβάλ κλείνει το Αμφίκτιο Θέατρο με την Άλκηστη του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους.

Παράλληλα με τις παραστάσεις αυτές το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, διοργανωτής του Φεστιβάλ, εντάσσει στο πρόγραμμα του την παραγωγή του Θεατρικού Εργαστηρίου Πανεπιστημίου Κύπρου (ΘΕΠΑΚ) Λυσιστράτη του Αριστοφάνη σε απόδοση στο Κυπριακό ιδίωμα του Κώστα Μόντη. Θα δοθούν δυο παραστάσεις στο Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κύπρου, στο Αρχοντικό της οδού Αξιοθέας, στις 8 και 9 Ιουλίου με ελεύθερη είσοδο στο κοινό.

Όλες οι παραστάσεις ξεκινούν στις 9 το βράδυ και θα έχουν Ελληνικούς και Αγγλικούς υπέρτιτλους. Όπως και πέρσι έτσι και φέτος οι τιμές των εισιτηρίων είναι μειωμένες με 10 ευρώ το κανονικό και 5 το μειωμένο (φοιτητές, στρατιώτες και συνταξιούχοι).
Οι παραστάσεις λαμβάνουν χώρα σε Λευκωσία, Λεμεσό και Πάφο, Αμφιθέατρο Σχολής Τυφλών, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου και Αρχαίο Ωδείο Πάφου αντίστοιχα.



18ο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Μήδεια, Ευριπίδη
Εθνικό Θέατρο Κροατίας, Pandur Theaters και Dubronvik Summer Festival
04 Ιουλίου, Πάφος
06 Ιουλίου, Λευκωσία

Φιλοκτήτης, Σοφοκλή
Εταιρεία Θεατρικής Ανάπτυξης Λεμεσού
08 Ιουλίου, Λεμεσός
11 Ιουλίου, Λευκωσία
12 Ιουλίου, Πάφος

Λυσιστράτη, Αριστοφάνη
Higway Productions, Λυκόφως και Δη.Πε.Θε Αγρινίου
13 και 14 Ιουλίου, Λεμεσός

Χοηφόροι, Ευμενίδες, Αισχύλου
Εθνικό Ινστιτούτο Αρχαίου Δράματος
18 Ιουλίου, Λευκωσία
19 Ιουλίου, Πάφος

Οιδίποδας, βασισμένο στο έργο Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή
Compagnie José Besprosvany, Theatre Royal du Parc και Theatre d’Ivry Antoine Vitez
21 Ιουλίου, Λευκωσία
22 Ιουλίου, Λεμεσός

Άλκηστις, Ευριπίδη
Αμφίκτιο Θέατρο
25 Ιουλίου, Λευκωσία
27 Ιουλίου, Λεμεσός
28 Ιουλίου, Πάφος

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Εν αρχήν ην η Κοντσίτα

Διαβάζω τόσες μέρες σχόλια διαφόρων τύπων και τύπισσων για την Γιουροβίζιον και ακούω άλλα τόσα καθημερινά. Πέρασε σχεδόν μια βδομάδα από την εμφάνιση της Κοντσίτα στον δεύτερο ημιτελικό του διαγωνισμού και η παραφιλολογία καλά κρατεί. Θα ήθελα όμως και εγώ να πω το κατιτίς μου γιατί με πνίγει το παράπονο...

Καταρχάς από πότε θεωρούμε την Γιουροβίζιον σοβαρό διαγωνισμό που προάγει πρότυπα; Όταν κέρδισε η Παπαρίζου ή η Ρουσλάνα; Όταν αδικήθηκαν συνθέσεις επειδή άλλες χώρες έστηναν θέαμα ή επειδή η Κύπρος απείχε φέτος είπαμε να το παίξουμε εξυπνάκηδες; Ή επειδή γιουχάραν την Κύπρο και την Ελλάδα που ανταλλάζαν δωδεκάρια είπαμε να το παίξουμε επαναστάτες; Αν είναι ποτέ δυνατόν... Η Γιουροβίζιον είναι η Γιουροβίζιον. Κανείς δεν κυκλοφορεί σαν τους Lordi μετά την νίκη τους στην Αθήνα και κανείς δεν την είδε εναλλακτικός Μεσσίας μετά την Γιουφόρια της Λορίν.

Επιπλέον είναι η Κοντσίτα. Δεν είναι “πράμα” ή “αυτός-αυτή” ή “ο πούστης”. Ανοίξτε κανένα βιβλίο ή μυαλό και μάθετε όλοι την διαφορά βιολογικού φύλου (sex) και κοινωνικού φύλου (gender). Το βιολογικό φύλο καθορίζεται από το αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου και άλλα χαρακτηριστικά και το κοινωνικό φύλο καθορίζεται από την κοινωνία. Δηλαδή, το ότι μια γυναίκα δεν εργάζεται και μεγαλώνει τα παιδιά στο σπίτι είναι η κοινωνική υπόσταση του φύλου που δεν έχει να κάνει ούτε με γενετική ούτε με το αναπαραγωγικό της σύστημα. Δηλαδή αν εγώ έχω πέος δεν σημαίνει ότι μ' αρέσει το μπλε χρώμα. Κατανοητό; Ελπίζω. Υπάρχει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας που μιλάει απλά Αγγλικά, μορφωθείτε!


Η κορυφαία μπαρούφα που κυκλοφορεί μετά την Γιουροβίζιον είναι η εξής:Τι θα πω στο παιδί μου; Πως θα του το εξηγήσω εγώ αυτό το... πράμα”. Πρώτα απ' όλα κάτσε εσύ να μάθεις και μετά εξηγείς και στο παιδί σου. Αλλά τι να πούμε τώρα; Εσύ διατυμπανίζεις ότι το Κρυφό Σχολειό ήταν όντως Κρυφό... αλλού ξημερωμένοι. Όπως και να 'χει να χαίρεσαι που το παιδί σου σε ρωτάει τι είναι, γιατί προφανώς υπάρχει μια επικοινωνία, και εγώ θα εύχομαι να ανακαλύψει το Google σύντομα γιατί μας βλέπω να κυλιόμαστε στην κατηφόρα.

Σκέφτομαι να γράψω βιβλίο “Όσα πρέπει να ξέρει το παιδί σας για την Κοντσίτα”.
Κεφάλαιο 1ο. Γιουροβίζιον. Ορισμός: Πανευρωπαϊκός (sic) ετήσιος διαγωνισμός τραγουδιού (sic) στον οποίο αν τύχει να συνεβρεθούν Ελλάδα και Κύπρος ανταλλάσσουν δωδεκάρια.
Κεφάλαιο 2ο. Άνθρωποι. Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να λάβουν μέρος.
Κεφάλαιο 3ο. Στερεότυπα. Στερεότυπα λέμε απλουστευμένες και τυποποιημένες αντιλήψεις που έχουμε οι άνθρωποι για άλλους ανθρώπους π.χ. α) Οι άντρες δεν κλαίνε β) Οι γυναίκες είναι άπιστες. Αυτά τα στερεότυπα ακριβώς είναι γενικεύσεις παράγουν προκαταλήψεις.
Κεφάλαιο 4ο. Τα στερεότυπα της Γιουροβίζιον. Οι φανς του διαγωνισμού είναι γκέι. Οι άντρες διαγωνιζόμενοι είναι γκέι.
Κεφάλαιο 5ο. Η ομοφοβία, η τρανσοφοβία και άλλες φοβίες. Η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ είναι θεά και ναι η δεύτερη φορά που πήγε Γιουροβίζιον δεν ήταν και τόσο φοβερή. Πολεμήθηκε αλλά νίκησε και αυτό την κάνει δυο φορές θεά! Η τερατοφοβία των τηλεθεατών εξαλείφθηκε με τους Λόρντι. Η ασημενιοφοβία με την Βέρκα Σερντούσκα.
Κεφάλαιο 6ο. Κοίτα ποιος μιλάει.

Για παράδειγμα, ο Νάσος Γουμενίδης, έγραψε κοτζάμ άρθρο (sic) για την Κοντσίτα και αναρωτιέται ποιοι είναι οι ασταμάτητοι για τους οποίους μίλησε η κυρία -σε εισαγωγικά παρακαλώ!- που κέρδισε. Οι ασταμάτητοι κύριε Γουμενίδη είναι οι ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και διαφυλικοί που προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να πείσουν κάποιους σαν και εσάς -εις μάτην;- ότι όλοι είμαστε άνθρωποι. Τα σχόλια σας βρίθουν από επικίνδυνες γενικολογίες. Παραπονιέται για τους φανς της πρώτης σειράς που είναι γυμνασμένοι, βγάζουν το φρύδι τους και φοράνε μάσκαρα (διαίσθηση να το πω, κάτι άλλο να το πω). Που να βγείτε στις θάλασσες κύριε Νάσο μου! Οι γυμνασμένοι άντρες -και πάλι σε εισαγωγικά!- με τα βγαλμένα φρύδια είναι αυτοί που θα γούσταρε η κόρη σας αν ήταν σήμερα 20 χρονών. Το φύλο είναι ένα πράγμα, η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα είναι άλλο πράγμα και η σεξουαλικότητα ένα παντελώς άλλο πράγμα.

Αναρωτιέται τι να πει ο “αρθρογράφος” στην κόρη του. (Συγγνώμη αλλά ο “κύριος” χρησιμοποιεί τα εισαγωγικά καταχρηστικά, γιατί να μην μπορώ και εγώ;) Τίποτα να μην πείτε στην τετράχρονη κόρη σας, αφήστε την εκεί, να μεγαλώσει, να βγάζει τα φρύδια της, να κάνει αποτρίχωση μια φορά κάθε τόσο, να γίνει ανορεξική, και όταν φορέσει ρούχα της μόδας και θα την πούνε πουτάνα... ίσως καταλάβει. Όταν την διώξουν από τη δουλειά της γιατί είναι έγκυος θα καταλάβει. Όταν μετά τα σαράντα της και ένα πιθανό διαζύγιο θα νιώθει πιο μόνη θα καταλάβει.

Κοντσίτα, μαζί σου!