Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Θεακρίνος: Ο Μικρός Πρίγκιπας

Πολλοί φίλοι μου συχνά μιλούν για τον Μικρό Πρίγκιπα ή αναφέρονται στο βιβλίο προσθέτοντας στις κουβέντες τους -για πρεστίζ- μια ατάκα από αυτό... Όταν όμως μου λένε “Να, σαν εκείνο το σημείο που η αλεπού...” εγώ δηλώνω περίτρανα -χωρίς ντροπή κιόλας- ότι δεν το έχω διαβάσει ποτέ. Πέφτουν από τα σύννεφα και αρχίζουν τα “Όχι μωρέ”, “Ντροπή” και πάει λέγοντας. Ουδέποτε κατάλαβα προς τι η τόση φασαρία γύρω από ένα αλληγορικό παιδικό βιβλίο...

Πριν την παράσταση θέλησα να μάθω περισσότερα για αυτό το περιβόητο βιβλίο. Ήξερα πως είναι από τα πρώτα βιβλία σε πωλήσεις παγκοσμίως, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι, για μένα, από μόνο του. Ένας Γάλλος πιλότος φτάνει την δεκαετία του '40 στην Αμερική, εξορίζεται. Μέσα στην φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, του μεγαλύτερου πολέμου της Ιστορίας, αυτός ο άνθρωπος γράφει αυτή την νουβέλα.

Έχω μια τάση να εκτιμώ έργα που γράφτηκαν αυτή την περίοδο... Ίσως η ιδέα ο Αντουάν Σαιντ Εξιπερί να γράψει αυτήν την νουβέλα σε μορφή παιδικού παραμυθιού να μην ήταν δική του, αλλά το έκανε. Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι μια νουβέλα με... ευαισθησίες. Αυτός ο άνθρωπος δεν έζησε απλά τον πόλεμο, αυτός ο άνθρωπος έζησε την μοναξιά, τον χαμό, την φθορά και την πτώση -κυριολεκτικά και μεταφορικά- και για αυτά έγραψε.

Με την ίδια ευαισθησία προσεγγίστηκε το έργο, ως προς την διασκευή του. Όταν διάβασα την πλοκή του έργου σκέφτηκα πως θα χρειαζόταν πολλούς ηθοποιούς και θα ήταν εφιάλτης για τον σκηνογράφο... αμ δεν! Δεν ακολούθησαν την πεπατημένη οι φίλοι της Alpha Square και White Angel Company και όμως κατάφεραν να ανεβάσουν μια πετυχημένη και τρομερά εύστοχη και πλούσια παράσταση. Απλά σκηνικά, τα οποία η -ενίοτε άτιμη- τεχνολογία ήρθε για να τονώσει, απλά μεν, όμορφα δε video χρωμάτισαν τα σκηνικά και μας ταξίδεψαν σε άλλους πλανήτες. 


Το ταξίδι όμως δεν θα 'ταν το ίδιο χωρίς το πιάνο και τον μουσικό του! Όμορφη μουσική ίσον όμορφο ταξίδι. Η μουσική δεν υπερκάλυψε κάτι, αλλά δεν ήταν μόνο η μουσική... Ήταν και οι τρεις ηθοποιοί. Μόνο τρεις; Και εγώ αυτό σκεφτόμουν, ειδικά όταν ο ένας θα ήταν αναγκαστικά ο Μικρός Πρίγκιπας... αλλά να που το έκαναν και όχι μόνο πέτυχε αλλά ήταν μετρημένο και αισθητικά ωραίο, και επιπλέον δεν νομίζω οι μικροί μας φίλοι να συγχύστηκαν καθόλου. Ο Μικρός Πρίγκιπας (Μαρίνα Αργυρίδου) προσεγμένος από το μαλλί μέχρι το περπάτημά του, με ένα όντως ωραίο γέλιο γνώρισε -ξεχωρίζω εδώ- ένα αστείο λουλούδι και έναν αστείο επιχειρηματία που νομίζει ότι τα αστέρια του ανήκουν (Αλεξία Παρασκευά) και ένα -πάρα πολύ- σαγηνευτικό φίδι και τον αγαπημένο φαναρανάφτη (Μάριο Κωνσταντίνου).

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το τέλος... Και εδώ βασίζεται η άποψη μου ότι αυτό το βιβλίο είναι ένα αντιπολεμικό-υπαρξιακό καμουφλαρισμένο ως παιδικό. Δεν σημαίνει ότι όλοι αυτοί που διάβασαν τον Μικρό Πρίγκιπα -εκατομμύρια ολόκληρα- καταλαβαίνουν τι συμβολίζει ή τι εννοεί. Αλλά είμαι σίγουρος ότι τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζουμε... Αν τα αφήσουμε φυσικά. Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια, πιθανότατα το ίδιο να έλεγε και ο Σαιντ Εξιπερί την εποχή του, για αυτό αφήστε τα παιδιά να... καταλάβουν. Ίσως το ξαναδιαβάσουν το βιβλίο κάποτε, τότε θα καταλάβουν κι άλλα πράγματα.

Έτσι και τα παιδιά...

Ταυτότητα της παράστασης:
Μετάφραση: Μελίνα Καρακώστα
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Ανδρέας Αραούζος
Σκηνικά – Κοστούμια: Κρίστη Πολυδώρου
Video Animations: Αιμίλιος Αβραάμ
Σύνθεση μουσικής – Μουσικός: Γιάννης Χατζηλοΐζου
Στίχοι τραγουδιών: Σταύρος Σταύρου
Σχεδιασμός φωτισμού: Γρηγόρης Παπαγεωργίου
Κινησιολογία: Μαρία Μέση
Ερμηνεύουν: Μαρίνα Αργυρίδου, Μάριος Κωνσταντίνου, Αλεξία Παρασκευά.

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Θεακρίνος: Δωδέκατη νύχτα



Όταν θεατρικά σχήματα ανεβάζουν Σαίξπηρ έχουν την τάση να τον ανεβάζουν σε μπαρόκ ελληνικά, με πολλά στολίδια και απόλυτη σοβαρότητα. Έτσι όμως αρνούνται να αναμετρηθούν με τον ίδιο τον Σαίξπηρ. Θυμάμαι στην ανοικτή συζήτηση μετά την παράσταση του ΘΟΚ, Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δυο, το κοινό στάθηκε πολύ στο χιούμορ της παράστασης και όλοι συνεχώς ρωτούσαν αν ήταν προσθήκες του σκηνοθέτη ή του μεταφραστή ή αν όντως έτσι είναι το κείμενο. Το σοβαρότερο πρόβλημα του να ανεβάσει κάποιος Σαίξπηρ σήμερα είναι η υπέρμετρη σοβαρότητα που του αποδίδουμε.

Δεν λέω ότι ο Σαίξπηρ έγραφε βλακείες και ούτε αυτό τον κάνει λιγότερο σημαντικό. Ο Σαίξπηρ είναι ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του κλασικού θεάτρου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τον αποδομήσουμε... Ανέφερα προηγουμένως την παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δυο, έργο που κατατάσσεται στις τραγωδίες που έγραψε ο Σαίξπηρ. Αυτός ίσως να ήταν ο προβληματισμός γύρω από το χιούμορ, το ότι κατατάσσεται στις τραγωδίες του, σε κάτι “σοβαρό”. Από την άλλη αν και η Δωδέκατη νύχτα κατατάσσεται στις κωμωδίες ο κόσμος αγνοεί ότι ο συγγραφέας καταπιάνεται με σοβαρά θέματα.

Ξεκινώ από την σκηνοθεσία γιατί η “καινοτομία” της παράστασης βασίζεται σ' αυτή... Η σκηνοθεσία έρχεται να φέρει μια νέα “θεώρηση” για το έργο, απαλλαγμένο από σοβαροφάνεια και θεατρικά κλισέ. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει με το σύνολο των ηθοποιών να σπάσει τα όρια του “ακαδημαϊκού” Σαίξπηρ και μας δείξουν τελικά την άλλη πλευρά του νομίσματος (ή την ίδια αλλά δεν την ξέραμε). Το όραμα της Δωδέκατης Νύχτας στο Υπόγειο του Σατιρικού θεάτρου είναι αυθόρμητο και αυθεντικό, όπως ακριβώς και οι δημιουργοί του.

Η απουσία κοστουμιών εποχής ή “βασιλικών” σκηνικών από μόνα τους τοποθετούν την παράσταση στο σήμερα (ή και όχι) και μας φέρνουν πιο κοντά στην θεατρική σύμβαση -και παίζοντας με άλλες συμβάσεις (βλπ. έναρξη) το δεδομένο είναι ότι βλέπουμε θέατρο. Η Δωδέκατη νύχτα είναι μια κωμωδία παρεξηγήσεων, και οι παρεξηγήσεις αυτές βασίζονται στις μεταμφιέσεις των ηρώων της, όπως ακριβώς και το θέατρο -πολύ χονδρικά- βασίζεται στην μεταμφίεση. Η παράσταση είχε δόσεις φαντασίας και φρεσκάδας χωρίς φειδώ και για αυτόν τον λόγο η παρεξήγηση... πέτυχε.

Είμαστε κάπου μεταξύ αυτού του κόσμου και ενός φανταστικού και τι μπορεί να βοηθήσει περισσότερο να αναδειχθεί αυτό από το θέατρο το ίδιο; Βρισκόμαστε ή όχι στην Ιλλυρία; Βρισκόμαστε ή όχι στο υπόγειο του Σατιρικού; Υπήρξαν στιγμές, ειδικά οι στιγμές που όλοι οι ερμηνευτές ήταν επί σκηνής, οι οποίες εικαστικά ήταν έξοχες, αναφέρω χαρακτηριστικά την έναρξη με την φουρτούνα.

Η ομάδα των 15 ηθοποιών επί σκηνής έχει δουλέψει σκληρά και αυτό φαίνεται. Κανείς δεν ξεχωρίζει ερμηνευτικά παρά μόνο ο Φέστε (Αθηνά Σάββα), ο οποίος σαν σαλτιμπάγκος φέρνει όλο το θεωρητικό υπόβαθρο (ερωτήματα όπως αυτά της προηγούμενης παραγράφου) επί σκηνής. Και παρά την περιπλοκότητα του έργου καταφέρνουν να μας δώσουν όλα τα θέματα του έργου: το love story, την μεταμφίεση, τα ζητήματα φύλου, την -σεξουαλική- έλξη, τον έρωτα, χωρίς βέβαια να ξεχάσουν το πιο βασικό: ότι κάνουμε θέατρο και πως κάνουμε θέατρο. Συγχαρητήρια σε όλους!

Ταυτότητα της παράστασης:
Σκηνοθεσία: Λέανδρος Ταλιώτης
Ιδέα Σκηνικού: Λέανδρος Ταλιώτης, Χάρης Καυκαρίδης
Μουσική: Γιώργος Κολιάς
Ενδυματολογία – Κατασκευές: Άνδρια Ευαγόρου
Μακιγιάζ: Γιώργος Βαβανός
Κομμώσεις: Μάριος Νεοφύτου
Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί:
Ανδρέας Σιαμαρής, Γρηγόρης Πετρή, Ήβη Νικολαΐδου, Ανδρέας Καρούμπας, Κωνσταντίνα Μενοίκου, Μαριλένα Ιωάννου, Πάνος Ζαμπακκίδης, Αθηνά Σάββα, Τερέζα Ευριπίδου, Ειρήνη Κογκορόζη, Άνδρια Ευαγόρου, Λήδα Καραγιάννη, Πωλίνα Ματθαίου, Ειρήνη Καραγιώργη, Μαρία Ζίττη, Ιφιγένεια Αβραάμ

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

#Συγχαρητήρια

Τα καλλιστεία, το AIDS και οι φερόμενοι ως δημοσιογράφοι #wow

 

Απλή παράθεση γεγονότων

Παρουσιάστρια- Πληροφορείσαι, Νάταλι μου, ότι κάποιος γνωστός σου είναι φορέας του AIDS. Ποια είναι η αντίδρασή σου σε αυτή την ανακοίνωση και ποια η στάση σου απέναντι του;
Μοντέλο – Καταρχάς το να βοηθάς τον άλλον, προσωπικά για μένα, είναι πάρα πολύ σημαντικό, έτσι όταν θα άκουγα ότι θα ήταν ένας φορέας του AIDS θα τον... Καταρχάς, θα του έλεγα συγχαρητήρια, μπράβο, και ότι είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος γιατί όταν βοηθάς τους άλλους, κερδίζεις.

Ολοκληρωμένη παράθεση γεγονότων

Παρουσιάστρια- Πληροφορείσαι, Νάταλι μου, ότι κάποιος γνωστός σου είναι φορέας του AIDS. Ποια είναι η αντίδρασή σου σε αυτή την ανακοίνωση και ποια η στάση σου απέναντι του;
Μοντέλο – Ε, καταρχάς...
Παρουσιάστρια – Λίγο πιο κοντά το μικρόφωνο...
Μοντέλο – Ε... καταρχάς το να βοηθάς τον άλλον, προσωπικά για μένα, είναι πάρα πολύ σημαντικό, έτσι όταν θα άκουγα ότι θα ήταν ένας φορέας του AIDS θα τον... Καταρχάς, θα του έλεγα συγχαρητήρια, μπράβο, και ότι είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος γιατί όταν βοηθάς τους άλλους, κερδίζεις.
Παρουσιάστρια – Τι ακριβώς θα του έλεγες, πως το εννοείς αυτό που είπες ότι θα του έλεγες;
Μοντέλο – Τι εννοείτε;
Παρουσιάστρια – Είπες ότι θα του έλεγες συγχαρητήρια και μπράβο
Μοντέλο – Ναι
Παρουσιάστρια – Πως ακριβώς το εννοείς;
Μοντέλο – Να το δείξω;
Κριτής (Α.Γ) – (over) Μπορεί να σε έδερνε φυσικά αν του 'λεγες συγχαρητήρια...
Μοντέλο – Θα ενθουσιαζόμουν, θα... ε... τι εννοείτε;
Παρουσιάστρια – Περίμενε...
Κριτής (Κ.Ε) – (over) Την ερώτηση δεν κατάλαβες...
Παρουσιάστρια – Έρχεται ένας φίλος σου και σου λέει...
Κριτής (Α.Γ) – (over) Δεν κατάλαβε την ερώτηση
Παρουσιάστρια – ...είμαι φορέας του AIDS
Μοντέλο – Ναι
Κριτής (Α.Γ) – (over) Βοηθήστε το παιδί
Παρουσιάστρια – Εσύ τι θα του έλεγες;
Κριτής (Α.Γ) – (over) Μύριελ μην γελάς
Μοντέλο – Ότι έκανε πάρα πολύ καλά... Θα τον ενθάρρυνα να το ξανακάνει...
Παρουσιάστρια – Περίμενε...
Κριτής (Α.Γ) – Χριστιάνα μου, να σου πω κάτι...
Παρουσιάστρια – (over) Περίμενε Νάταλι μου...
Κριτής (Α.Γ) – Να σου πω κάτι πάρα πολύ βασικό γιατί κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικούς κώδικες και χρησιμοποιεί διαφορετικά τις λέξεις σαν κλειδί
Παρουσιάστρια – (over) Συμφωνώ
Μοντέλο – Τι εννοείτε φορέα; Εννοείτε... φορέας... να...
Κριτής (Α.Γ) – Αυτό. Προσέξτε τώρα. Ότι έχει AIDS παιδί μου, ότι είναι άρρωστος ο άνθρωπος.
Μοντέλο – Αν έχει AIDS... α... όι ότι... θα βοηθούσε...
Κριτής – Όχι ότι βοηθάει
Μοντέλο – Όχι ότι θα εδιούσεν...
Παρουσιάστρια – Όχι! Όχι! Όταν λέμε φορέας..
Μοντέλο – Εντάξει! Απολογούμαι
Κριτής (Α.Γ) – Άλλο φορέας, άλλο αμφορέας.
Μοντέλο – Οκ, δεν κατάλαβα σωστά
Κριτής (Α.Γ) – (over) Ωραία...
Παρουσιάστρια – Τώρα που κατάλαβες Νάταλι μου ακριβώς την ερώτηση
Μοντέλο – (over) Ωραία... Ε... Ότι αυτά υπάρχουν στην ζωή... Ότι να προσπαθεί για την κάθε μέρα, φυσικά θα ήμουν δίπλα του, θα τον στήριζα και θα ήμουν... θα το... του έλεγα ότι αυτά είναι πράγματα συμβαίνουν (sic) μέσα στη ζωή και ότι την κάθε μέρα να την απολαμβάνει όσο μπορεί και ότι για όλους μας... Δηλαδή... για παράδειγμα μπορεί ο ίδιος να έχει AIDS αλλά κάποιος μπορεί να χάσει την ζωή του από απλά έναν ατύχημα. Θα του έφερνα άλλα παραδείγματα για να του δείξω ότι είναι κάτι συγκλονιστικό που πρέπει να τα παρατήσει.
Παρουσιάστρια – Νάταλι μου, έχεις ολοκληρώσει την απάντηση σου;
Μοντέλο – Ναι πιστεύω πως ναι.
Παρουσιάστρια – Θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο, σε ότι έχει να κάνει στο κομμάτι που είμαστε αυτή τη στιγμή που είναι οι ερωτήσεις. Επειδή είναι το πιο εύκολο να ακούμε την απάντηση κάποιου άλλου και να... αντιδράσουμε με τον τρόπο που θα αντιδράσουμε σ' αυτό που θα ακούσουμε. Είναι ειλικρινά το πιο δύσκολο κομμάτι σε ότι έχει να κάνει με τα κορίτσια στη διαδικασία του διαγωνισμού. Ζώντας και εγώ αυτήν την εμπειρία, εκείνη την στιγμή από το άγχος σου ούτε ακούς, ούτε αντιλαμβάνεσαι ακριβώς τι γίνεται και το λέω ειλικρινά μέσα από την δική μου εμπειρία. Εγώ προσωπικά δεν είχα ακούσει την δική μου την ερώτηση και στην τύχη απάντησα και τυχαία έπεσα μέσα, την χρονιά μου το 2001.
Κριτής (Κ.Ε) – Πάλι καλά, εσύ έπεσες, εδώ δεν έπεσαν...
Κριτής (Α.Γ) – (over) Γι' αυτό μ' αρέσεις...
Παρουσιάστρια – (over) Όχι, ειλικρινά το λέω Αχιλλέα μου...
Κριτής (Α.Γ) – Για αυτό μ' αρέσεις, γιατί προσπαθείς να στηρίξεις μια κατάσταση που δημιουργήθηκε, με τόσο Αριστοτέλειο τρόπο... Λοιπόν...
Παρουσιάστρια – Είναι η αλήθεια αυτή...
Κριτής (Κ.Ε) – Είναι η αλήθεια, έχει δίκαιο
Κριτής (Α.Γ) – Ναι το καταλαβαίνω απόλυτα,
Κριτής (Κ.Ε) – (over) Είναι αλήθεια
Κριτής (Α.Γ) – Κάτω από το στρες και από όλη αυτή τη... αυτό που δημιουργείται, είναι λογικό ένα παιδί στην ηλικία της Νάταλης, να μπερδέψει τη σειρά... ακόμη και μιας πρότασης. Η κοπέλα πίστευε ότι αναφέρεται σε κάποιον που είναι εθελοντής, κάποιος προσφέρει
Παρουσιάστρια – (over) Κάποιος που προσφέρει
Κριτής (Α.Γ) – Για αυτό του είπε συγχαρητήρια και μπράβο σου.
Παρουσιάστρια – Ναι! Άκουσα το συγχαρητήρια και μπράβο σου και...
Κριτής (Α.Γ) – Λοιπόν αυτό...
Παρουσιάστρια – Κωνσταντίνα μου σε ακούμε για την Νάταλι
Κριτής (Κ.Ε) – Ναι... ντάξει... Νάταλι μου καταλαβαίνουμε το άγχος, καταλαβαίνουμε όλο αυτό, βεβαίως πρέπει να κρίνουμε την απάντησή σου έτσι εδώ που φτάσαμε. Εγώ θα 'λεγα Αχιλλέα μου, μετά από κάποια lives και από κάποιες δοκιμασίες που έχουν περάσει τα κορίτσια και τόση προβολή θα.. θα έπρεπε να ήταν λίγο πιο... εμ...
Κριτής (Α.Γ) – Συγκεντρωμένες και πιο...
Κριτής (Κ.Ε) – Όχι μόνο συγκεντρωμένες να ήταν λίγο πιο ανοιχτές... εμ...
Κριτής (Α.Γ) – Εξοικειωμένες! (over) Εξοικειωμένες!
Κριτής (Κ.Ε) – ...εξοικειωμένες και πιο χαλαρές...
Μοντέλο – (over) Μα δεν είχα
Κριτής (Κ.Ε) – ...μπροστά στις κάμερες...
Παρουσιάστρια – Νάταλι μου για πες
Μοντέλο – Sorry που διακο... απλά δεν είχα άγχος, απλά δεν κατάλαβα το θέμα...
Κριτής (Κ.Ε) – Δεν κατάλαβες την ερώτηση ακριβώς. Ωραία... Θα βάλω ένα πέντε γιατί το καλύψαμε στο τέλος και ακόμη θα περίμενα να ακούσω έτσι... λίγο περισσότερα για αυτό το τεράστιο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι συνανθρώποι μας και το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτών των ανθρώπων νομίζω πως είναι η κοινωνική ε... η... ε... κοινωνική απόκλιση από τον υπόλοιπο κόσμο και η απομόνωση από τους γύρω τους. Γιατί σχεδόν οι πάντες που είναι γύρω τους φοβούνται μην κολλήσουνε! Έτσι; Οι περισσότεροι όταν έχουν μπροστά τους ή δίπλα τους έναν φορέα του AIDS. Αυτό είναι νομίζω το μεγαλύτερο που βιώνουν ειδικά στην ψυχολογία τους αυτοί οι φορείς
Παρουσιάστρια – Να πούμε ότι τα κορίτσια την Παρασκευή που μας πέρασε συμμετείχαν σε φιλανθρωπικό fashion show για να...
Κριτής (Κ.Ε) – Μπράβο!
Παρουσιάστρια – ... στηρίξουν ακριβώς τους φορείς του AIDS
Μοντέλο – Να προσθέσω κάτι; Δεν γνώριζα... Δεν γνωρίζω, όταν κάποιος έχει AIDS...
Κριτής (Α.Γ)(over) Την ορολογία
Μοντέλο – Τι συνέπειες έχει...
Κριτής (Κ.Ε) – Μάλιστα
Παρουσιάστρια – (over) Εντάξει
Κριτής (Α.Γ) – Πας σε ελληνικό σχολείο ή σε αγγλικό;
Μοντέλο – Σε Ελληνικό. Επήγαινα...

Γλωσσολογία και καλλιστεία
Επειδή ο διάλογος ήταν έντονος αρκέστηκα σε μερικά (over) όταν οι ομιλητές καβαλούσαν τους άλλους και όπου ήταν δυνατόν κατέγραψα αυτά που άκουγα. Τα μουρμουρητά δεν τα σημείωσα γιατί πολύ απλά τα αυτιά μου δεν είναι βιονικά. Παρακάμπτω τα γλωσσολογικά σχόλια του τύπου “είναι λογικό σε αυτή την ηλικία να μπερδεύεις τις λέξεις”... Ή μάλλον να το σχολιάσω και αυτό. Τι πάει να πει σε αυτή την ηλικία; Και από που και ως που να γίνεται μια τέτοια δήλωση σε καλλιστεία; Τι στο καλό; Νευρογλωσσολόγος είναι ο κριτής; Και στο σχόλιο της παρουσιάστριας ότι είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους ένα έχω να πω, ναι είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους γιατί δεν πρόκειται για μια σχολική παράσταση... δεν πρόκειται για μια σχολική εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου... είναι για κάτι άλλο. Το να είσαι μοντέλο δεν σημαίνει απλά να είσαι ένα ζωντανό ή περιφερόμενο μανεκέν. Όλα τα μοντέλα είναι άνθρωποι με μυαλό. Απλό.

Ακόμα και στην Αμερική ή στα παγκόσμια καλλιστεία δηλώσεις όπως αυτές της κυρίας Ευριπίδου που υπερασπίζονται το τρίσημο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια (προτίμηση θρησκευτικού γάμου και συμπεριφορές “Θα τα παρατήσω όλα για να γίνω μάνα”) κρίνονται αλλιώς και όχι με ολοστρόγγυλα δεκάρια. Δεν λέμε απλά την άποψη μας για όλα και όποιον πάρει ο Χάρος, θυμίζω την Μιςς Καρολίνα, στον διαγωνισμό Μιςς ΗΠΑ 2009 η οποία έχασε τον τίτλο για την απάντηση της στην ερώτηση του Περέζ Χίλτον και η οποία έκτοτε έχει κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τα απομνημονεύματά της “Η ανείπωτη ιστορία της μάχης μου με το κουτσομπολιό, το μίσος και τις πολιτικές επιθέσεις”.



Άγνοια και ειλικρίνεια
Η ειλικρίνεια είναι εκτιμητέα, η άγνοια όχι και τόσο. Τα πράγματα δεν είναι περίπλοκα... Όταν δεν ξέρεις καλύτερα να μην μιλάς. Το μοντέλο, η Νάταλι Ριαρ, δήλωσε πως ΔΕΝ ήταν αγχωμένη και πως δεν κατάλαβε, έπειτα δήλωσε πως ΔΕΝ ξέρει τι σημαίνει να έχεις AIDS. Το τραγικότερο πάντων είναι πως η παρουσιάστρια έ(μ)πλεξε το εγκώμιο της διοργάνωσης δηλώνοντας πολλάκις την συμμετοχή των κοριτσιών σε μια επίδειξη μόδας με φιλανθρωπικό σκοπό, για στήριξη των φορέων του AIDS. Πόσο πιο απλό και ανθρώπινο θα ήταν αν πριν αυτήν την επίδειξη, προηγείτο μια ενημέρωση από τους διοργανωτές. Αλλά έτσι κι αλλιώς η φιλανθρωπία σ' αυτό τον τόπο είναι επιφανειακή (δε θέλετε να μιλήσω για τον Ραδιομαραθώνιο τώρα).

Η κοινωνία και το AIDS
Το επεισόδιο αυτό -ας πούμε επεισόδιο- δεν είναι η εξαίρεση του κανόνα... Είναι ο κανόνας. Πολλοί νέοι δεν ξέρουν τι είναι HIV/AIDS και αγνοούν τους κινδύνους ή, ακόμη χειρότερα, θεωρούν ότι είναι αδύνατον να προσβληθούν από αυτόν τον ιό, γιατί για ιό πρόκειται και όχι αρρώστια ή κάτι άλλο. Αν ρωτήσεις νέα παιδιά για το AIDS θα σου πουν τα χιλιοειπωμένα “η αρρώστια των γκέι”, “μια αρρώστια από το σεξ”, “αν δεν προσέχεις” κ.ά. ευφάνταστα και μη. Η Νάταλι δεν είναι ηλίθια, η Νάταλι δεν ξέρει, είναι θύμα ελλιπούς εκπαίδευσης και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Μην τα ρίχνουμε όλα στα σχολεία (κύριε Γραμματικόπουλε μου) που μεταξύ μας ναι, κάτι δεν πάει καλά, αυτό το βλέπουμε περισσότερο από τα Ελληνικά των κοριτσιών παρά από τα πιστεύω τους. Και εγώ έχω τελειώσει δημόσιο σχολείο, όπως και η Νάταλι και τα περισσότερα, φαντάζομαι, κορίτσια, αλλά τα Ελληνικά μου δεν είναι ετοιμοθάνατα και οι απόψεις μου δεν είναι αβάσιμες. Υπάρχει και η οικογένεια και ο εαυτός μας.


Υ.Γ. Γνωστό μηνιαίο περιοδικό μου έστειλε πίσω άρθρο που είχα γράψει σχετικά με το AIDS, αρνούμενο να το δημοσιεύσει, λέγοντας ότι απορρίπτεται γιατί δεν είναι... εύθυμο! #Συγχαρητήρια #Νατοξανακάνεις