Η Γιώτα ξεχώριζε
στο σχολείο, τότε έμοιαζε με ηρωίδα εφηβικής σαπουνόπερας. Μπορεί να άλλαξαν
πολλά στην εμφάνισή της, όμως το ανήσυχο πνεύμα συνεχίζει να είναι ένοικος στην
λεπτή της φιγούρα. Για ένα διάστημα είχαμε χαθεί, κι ας μέναμε στην ίδια
περιοχή. Πρόσφατα οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν και ξαναγνωριστήκαμε.
Τελευταία φορά
που βρεθήκαμε και συζητήσαμε τόσο πολύ, ήταν στο γρασίδι της Καλλιπόλεως.
Αμέτρητα ερωτήματα, από τα οποία κάποια συνεχίζουν να πλανώνται. Στο
Πανεπιστήμιο, γενικά, δεν μπορούσε να επαναπαυθεί σε ένα πράγμα, κυνήγησε πολλά
πράγματα αλλά ένα συγκεκριμένα το ακολούθησε εκ του σύνεγγυς. Τον χειμώνα του
2012 βρήκα στο τραπεζάκι της Ενδοχώρας ένα τεύχος εκατό δέκα σελίδων και ήξερα
ότι το «όνειρο» των εκδόσεων έγινε αλήθεια. Το πρώτο τεύχος του περιοδικού Straw Dogs είχε κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβρη και έμελλε να ακολουθήσει μια αξιέπαινη
πορεία.
 |
Τα επόμενα τρία
χρόνια κυκλοφόρησαν ακόμα τέσσερα τεύχη και μετά από μια σύντομη διακοπή, η
Γιώτα ευελπιστεί, εντός του 2018 να κυκλοφορήσει και το έκτο τεύχος. Το
περιοδικό φιλοξενεί λογοτέχνες, εικαστικούς, φωτογράφους, κόμιξ, καλλιτεχνικά
αφιερώματα και μεταφράσεις. Παράλληλα οι εκδόσεις Straw Dogs επέκτειναν τον κύκλο τους με την έκδοση πέντε ποιητικών συλλογών, με το
πιο πρόσφατο μάλιστα να είναι εξαντλημένο.
Δεν χρειάζεται να
είσαι ειδικός για να γνωρίζεις ότι οι εκδόσεις στην Κύπρο δεν είναι κερδοφόρο
επάγγελμα. Ήταν ξεκάθαρο για την ίδια ότι δεν το κάνει για τα λεφτά, αλλά το
κάνει γιατί το θέλει. Ο συμβιβασμός δεν αποτελεί επιλογή, οι απαιτήσεις για την
ποιότητα –η οποία είναι πολύ πιο σημαντική από την ποσότητα τονίζει- είναι οι
μόνες κατευθυντήριες γραμμές στην δουλειά της. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.
«Έχω αυτό το πράγμα με τα βιβλία μου, που μπορεί να μην το έχω τόσο έντονα στην
ζωή μου. Μπορεί να φτάνω σε εκνευριστικό σημείο, αλλά έχω τεράστιες
απαιτήσεις».
Υπάρχουν πλάνα
για το μέλλον; Υπάρχουν γιατί υπάρχει ένας στόχος και μια ανάγκη, όπως λέει η
ίδια καθήμενη στην πολυθρόνα δίπλα από το τζάκι και το παράθυρο. Η πολυθρόνα
μπορεί να έχει ήδη αλλάξει θέση μέχρι τώρα, γιατί η διαρρύθμιση των επίπλων δεν
είναι ποτέ σταθερή στο σπίτι της, σε αντίθεση με τον στόχο που μένει
αμετακίνητος: «Να κοινωνήσουν οι καλλιτέχνες και οι συγγραφείς με τους
αναγνώστες, τους ανθρώπους».
Δεν βλέπει τον
εαυτό της ως μεσάζοντα και διανομέα βιβλίων αλλά ιδεών. Για αυτό και σέβεται
όλα τα βιβλία, και ακόμα περισσότερο τις καλές εκδόσεις, και αναμένει από τους
συνεργάτες της ότι θα σέβονται τα βιβλία στον ίδιο βαθμό. Έχει επιλέξει μέσα
από τα προηγούμενα χρόνια ένα συγκεκριμένο «δίκτυο» βιβλιοπωλείων και
καλλιτεχνικών χώρων, σε Ελλάδα και Κύπρο, από όπου μπορεί κανείς να βρει τα
βιβλία και τα τεύχη των Straw Dogs. «Χαίρομαι να κρατώ επαφή με αυτούς τους
ανθρώπους γιατί ξέρω ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για τα βιβλία και τις
εκδόσεις».
Κάθε βιβλίο των
εκδόσεων λοιπόν είναι προσεγμένο και η Γιώτα μου αναλύει όλες τις λεπτομέρειες
που μπορεί να μην είχα προσέξει αν δεν μου τις έλεγε. Ένα μέγεθος για όλα τα
βιβλία, ένα μέγεθος για το περιοδικό. Σχεδόν με ιερότητα επιλέχθηκε και το
χαρτί, η γραμματοσειρά και με ευλάβεια αποφασίστηκε η στοιχειοθέτηση και η
μορφοποίηση. «Δεν λέω ότι οι εκδόσεις οι δικές μας (σ.σ. πληθυντικός ευγενείας,
παρά το γεγονός ότι έχει αναλάβει τις εκδόσεις αποκλειστικά μόνη της από πέρσι)
είναι τέλειες. Όχι, παρατηρώ τα λάθη σε προηγούμενες εκδόσεις και προσπαθώ να
τα διορθώσω στις επόμενες».
Οι εκδόσεις Straw Dogs περιμένουν να τις ανακαλύψετε. Μπορείτε να βρείτε όλες τις πληροφορίες
που χρειάζεστε στο ιστολόγιο των εκδόσεων.