Αγλαόπη

Ήταν τέσσερις το πρωί, φύγαμε από σπίτι λες και πάμε σε ταξίδι με αεροπλάνο. Αποσκευές δεν είχαμε, μόνο μια παγωνιέρα. Εμείς κοιμόμασταν με την αδελφή μου, στο πίσω κάθισμα. Ξέραμε ότι πάμε... εκδρομή. Ώρες πολλές στο Πέργαμο, αυτοκίνητα πολλά. “Τζοιμηθείτε τζαι έχουμε ώραν ακόμα” μας είπαν και έτσι κάναμε. Η μαμά μου κρατούσε την φωτογραφική της, πάντα με περηφάνια, ο πατέρας μου κάθε λίγο έλεγε “θυμάμαι” και συμπλήρωνε τις φράσεις του με το “έτσι ήταν”, “ήταν άλλωσπως”. Εμείς βουβοί θεατές στο πίσω κάθισμα.

Ξύπνησα για τα καλά σε κάτι χωματόδρομους του Πενταδακτύλου. Λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό του πατέρα μου, το Φλαμούδι, πλησίον της Ακανθού. Κινηματογραφικό πλάνο. Ξυπνάω και είμαι ανάσκελα, το κεφάλι μου -και η οπτική μου γωνία- κινείται σπασμωδικά από τον ανώμαλο δρόμο. Αυτός ο ουρανός που βλέπω από το παράθυρο μου φάνηκε ο πιο μπλε ουρανός που είδα ποτέ μου, “ο ουρανός δαμέ εν πιο γαλάζιος, ειρωνεία;”.

Έχει χρόνια να πάμε στο χωριό... “Να πάμε να κάμουμε τί;” όπως λέει και ο πατέρας μου. Έτσι σκέφτομαι. Και στις φωτογραφίες που έχουμε, από το φιλμ που η μητέρα μου έκανε κανένα τρίμηνο να πάρει στον φωτογράφο, βλέπω κι άλλα πράγματα. Η θεία μου έζησε σ' εκείνο το σπίτι με τις καμάρες, η γιαγιά μου πιο δίπλα στο γωνιακό, ο παππούς ακόμα εκεί αγέρωχος στον καφενέ. Χωριό με Ελληνοκύπριους μόνο και με δεκαπέντε συνθήματα υπέρ της Ένωσης σε κάθε τοίχο. Τί έλεγε η γιαγιά μου; Εν ελάλεν τίποτε ο παππούς; Τί επρέσβευαν τούτοι οι άνθρωποι οι απλοί;

Οι δεκαπέντε μέρες εγίναν έξι μήνες. Οι εννιά μήνες εγίναν θκιο χρόνια. Τα πέντε χρόνια εγίναν είκοσι τζαι τα είκοσι σαράντα θκιό. “Αντροπή γιε μου, τούτο που μας εκάμαν”. Ποίοι ρωτώ εγώ, αλλάσσει κουβέντα. Μεγαλώνουμε τζαι μεις τωρά... τζαι τα “νέα” εγίναν σαν τις σειρήνες, κάθε φορά, η ώρα πεντέμισι. 

Εγελάσαν μας γιαγιά...

 

Λάθος το δρόμο σου πήρες

Επειδή είναι και η Αλίκη επίκαιρη αυτές τις μέρες, είπα να ρίξω ένα ποτ πουρί επιχειρημάτων για τον αγαπημένο φίλο, κουμπάρο και ευεργέτη Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιο για τις πρόσφατες του δηλώσεις. Με σκανδαλίζεις αγιότατε!

Ο Πάπας Φραγκίσκος -απεταξάμην- δήλωσε ότι οι Χριστιανοί χρωστάνε μια απολογία στους ομοφυλόφιλους... και όχι μόνο σ' αυτούς Πάπα της Ρώμης μου, αλλά θα μιλήσουμε άλλη φορά γι' αυτό. Ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, το λοιπόν, σχολίασε την πιο πάνω δήλωση. Καταρχάς δεν ξέρω ποιός δημοσιογράφος είχε αυτή την φαεινή ιδέα αλλά... θέκιου, πραγματικά. Τα καλύτερα έρχονται από εκεί που δεν τα περιμένεις! Εύγε. Ο Μητροπολίτης είπε ότι η Εκκλησία έχει συμπάθεια για τους ανθρώπους που έχουν διάφορα πάθη όπως η ομοφυλοφιλία, ο αλκοολισμός και ο εθισμός στον τζόγο. Επιστήμονα μου εσύ! Δαλαλάι Λάμα της Χριστιανοσύνης!

Τα διδάγματα της Εκκλησίας είναι σαφέστατα, επιμένει ο Πάφιος: ο Θεός έφτιαξε δυο φύλα. Ωραία, ας μην ξεχάσουμε ότι τα πρώτα δύο φύλα, ο Αδάμ και η Εύα, έκοβαν συζητήσεις με ένα φίδι, πολύ λογικόν και σαφές πράγματι. Έστω, κάνω ότι το ξεχνάω, και προχωρώ: επομένως ο αγιότατος (Παναγιότατος είναι μόνο ένας! Τόμμυ σ' αγαπώ) ισχυρίζεται ότι η γυναίκα και ο ανήρ είναι το φυσιολογικόν ζευγάριν. Είπε, ο απάντρευτος, αχάρτωτος, άγαμος ανήρ που αφιέρωσε τη ζωή του σε έναν άνδρα! Ώπα, Γεώργιε!

Η Εκκλησία δεν αποδέχεται την ομοφυλοφιλία, λέει ο Μητροπολίτης, και ούτε ο Πάπας Φραγκίσκος προτείνει κάτι τέτοιο. Μπράβο ρε Τζώρτζη! Η Εκκλησία δεν το δέχεται, όχι ο Θεούλης. Γιωργάκη μωρό μου βρες μου ένα απόσπασμα που να λέει αυτολεξεί ότι δεν γουστάρει τους ομοφυλόφιλους! Μην μου πεις για τα Σόδομα και τα Γόμορρα, δεν ήταν δα Μύκονος, ήταν μια πολιτεία σαν τις σύγχρονες τις δικές μας (απληστεία και απανθρωπιά) και για αυτό καταστράφηκε. Για το Λευιτικόν, ό,τι και να μου πεις θα βρω κάτι άλλο να σου πω. Αν μου πεις για το βδέλυγμα, άντε θα το δεχτώ, αλλά η κουβέντα πάει σ' άλλα χωράφια.

Ο ξένος αυτός ο ερχόμενος από άλλην χώραν προς σας θα είναι, όπως ο εντόπιος, ο συμπατριώτης σας. Θα αγαπήσης και αυτόν όπως τον εαυτόν σου, διότι και σεις υπήρξατε ξένοι εις την Αίγυπτον.

Λευιτικόν, 19:34

Στο 'χα ταμένο αυτό Τόμυ αγάπη

Μας είπατε τι ξέρετε αγαθότατε. Να σας πω τί ξέρω εγώ Γεώργιε; Προσφάτως στην Αμερική εις άγνωστος εισήλθε σε χώρο διασκέδασης και ξεκίνησε να πυροβολεί ανθρώπους, γιατί; Γιατί η ομοφυλοφιλία για εκείνον είναι αμαρτία, είναι βδέλυγμα, είναι αφύσικο, ακριβώς ό,τι λέτε και εσείς, που ένθερμα φαντάζομαι εκπροσωπείτε τον Χριστιανισμό. Δολοφονία γκέι μπορεί να μην σημειώθηκε στην Κύπρο αλλά υπήρξαν βίαια επεισόδια... Τους καταδιώκετε, όσο κι αν το αρνείστε, τους στιγματίζετε, όσο κι αν ψεύδεσθαι. Τον λάθος δρόμο άλλοι τον επήρανε, την κατηφόρα για να ακριβολογούμε, Πανοσιολογιότατε Θεοφιλέστατε Θεοπρόβλητε μου.

Τα φιλιά μου

ΥΓ. Αλίκη αθάνατη. Γίνε ο Παπαμιχαήλ μου Γεώργιε!!!