Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Εν αρχήν ην η Κοντσίτα

Διαβάζω τόσες μέρες σχόλια διαφόρων τύπων και τύπισσων για την Γιουροβίζιον και ακούω άλλα τόσα καθημερινά. Πέρασε σχεδόν μια βδομάδα από την εμφάνιση της Κοντσίτα στον δεύτερο ημιτελικό του διαγωνισμού και η παραφιλολογία καλά κρατεί. Θα ήθελα όμως και εγώ να πω το κατιτίς μου γιατί με πνίγει το παράπονο...

Καταρχάς από πότε θεωρούμε την Γιουροβίζιον σοβαρό διαγωνισμό που προάγει πρότυπα; Όταν κέρδισε η Παπαρίζου ή η Ρουσλάνα; Όταν αδικήθηκαν συνθέσεις επειδή άλλες χώρες έστηναν θέαμα ή επειδή η Κύπρος απείχε φέτος είπαμε να το παίξουμε εξυπνάκηδες; Ή επειδή γιουχάραν την Κύπρο και την Ελλάδα που ανταλλάζαν δωδεκάρια είπαμε να το παίξουμε επαναστάτες; Αν είναι ποτέ δυνατόν... Η Γιουροβίζιον είναι η Γιουροβίζιον. Κανείς δεν κυκλοφορεί σαν τους Lordi μετά την νίκη τους στην Αθήνα και κανείς δεν την είδε εναλλακτικός Μεσσίας μετά την Γιουφόρια της Λορίν.

Επιπλέον είναι η Κοντσίτα. Δεν είναι “πράμα” ή “αυτός-αυτή” ή “ο πούστης”. Ανοίξτε κανένα βιβλίο ή μυαλό και μάθετε όλοι την διαφορά βιολογικού φύλου (sex) και κοινωνικού φύλου (gender). Το βιολογικό φύλο καθορίζεται από το αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου και άλλα χαρακτηριστικά και το κοινωνικό φύλο καθορίζεται από την κοινωνία. Δηλαδή, το ότι μια γυναίκα δεν εργάζεται και μεγαλώνει τα παιδιά στο σπίτι είναι η κοινωνική υπόσταση του φύλου που δεν έχει να κάνει ούτε με γενετική ούτε με το αναπαραγωγικό της σύστημα. Δηλαδή αν εγώ έχω πέος δεν σημαίνει ότι μ' αρέσει το μπλε χρώμα. Κατανοητό; Ελπίζω. Υπάρχει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας που μιλάει απλά Αγγλικά, μορφωθείτε!


Η κορυφαία μπαρούφα που κυκλοφορεί μετά την Γιουροβίζιον είναι η εξής:Τι θα πω στο παιδί μου; Πως θα του το εξηγήσω εγώ αυτό το... πράμα”. Πρώτα απ' όλα κάτσε εσύ να μάθεις και μετά εξηγείς και στο παιδί σου. Αλλά τι να πούμε τώρα; Εσύ διατυμπανίζεις ότι το Κρυφό Σχολειό ήταν όντως Κρυφό... αλλού ξημερωμένοι. Όπως και να 'χει να χαίρεσαι που το παιδί σου σε ρωτάει τι είναι, γιατί προφανώς υπάρχει μια επικοινωνία, και εγώ θα εύχομαι να ανακαλύψει το Google σύντομα γιατί μας βλέπω να κυλιόμαστε στην κατηφόρα.

Σκέφτομαι να γράψω βιβλίο “Όσα πρέπει να ξέρει το παιδί σας για την Κοντσίτα”.
Κεφάλαιο 1ο. Γιουροβίζιον. Ορισμός: Πανευρωπαϊκός (sic) ετήσιος διαγωνισμός τραγουδιού (sic) στον οποίο αν τύχει να συνεβρεθούν Ελλάδα και Κύπρος ανταλλάσσουν δωδεκάρια.
Κεφάλαιο 2ο. Άνθρωποι. Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να λάβουν μέρος.
Κεφάλαιο 3ο. Στερεότυπα. Στερεότυπα λέμε απλουστευμένες και τυποποιημένες αντιλήψεις που έχουμε οι άνθρωποι για άλλους ανθρώπους π.χ. α) Οι άντρες δεν κλαίνε β) Οι γυναίκες είναι άπιστες. Αυτά τα στερεότυπα ακριβώς είναι γενικεύσεις παράγουν προκαταλήψεις.
Κεφάλαιο 4ο. Τα στερεότυπα της Γιουροβίζιον. Οι φανς του διαγωνισμού είναι γκέι. Οι άντρες διαγωνιζόμενοι είναι γκέι.
Κεφάλαιο 5ο. Η ομοφοβία, η τρανσοφοβία και άλλες φοβίες. Η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ είναι θεά και ναι η δεύτερη φορά που πήγε Γιουροβίζιον δεν ήταν και τόσο φοβερή. Πολεμήθηκε αλλά νίκησε και αυτό την κάνει δυο φορές θεά! Η τερατοφοβία των τηλεθεατών εξαλείφθηκε με τους Λόρντι. Η ασημενιοφοβία με την Βέρκα Σερντούσκα.
Κεφάλαιο 6ο. Κοίτα ποιος μιλάει.

Για παράδειγμα, ο Νάσος Γουμενίδης, έγραψε κοτζάμ άρθρο (sic) για την Κοντσίτα και αναρωτιέται ποιοι είναι οι ασταμάτητοι για τους οποίους μίλησε η κυρία -σε εισαγωγικά παρακαλώ!- που κέρδισε. Οι ασταμάτητοι κύριε Γουμενίδη είναι οι ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και διαφυλικοί που προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να πείσουν κάποιους σαν και εσάς -εις μάτην;- ότι όλοι είμαστε άνθρωποι. Τα σχόλια σας βρίθουν από επικίνδυνες γενικολογίες. Παραπονιέται για τους φανς της πρώτης σειράς που είναι γυμνασμένοι, βγάζουν το φρύδι τους και φοράνε μάσκαρα (διαίσθηση να το πω, κάτι άλλο να το πω). Που να βγείτε στις θάλασσες κύριε Νάσο μου! Οι γυμνασμένοι άντρες -και πάλι σε εισαγωγικά!- με τα βγαλμένα φρύδια είναι αυτοί που θα γούσταρε η κόρη σας αν ήταν σήμερα 20 χρονών. Το φύλο είναι ένα πράγμα, η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα είναι άλλο πράγμα και η σεξουαλικότητα ένα παντελώς άλλο πράγμα.

Αναρωτιέται τι να πει ο “αρθρογράφος” στην κόρη του. (Συγγνώμη αλλά ο “κύριος” χρησιμοποιεί τα εισαγωγικά καταχρηστικά, γιατί να μην μπορώ και εγώ;) Τίποτα να μην πείτε στην τετράχρονη κόρη σας, αφήστε την εκεί, να μεγαλώσει, να βγάζει τα φρύδια της, να κάνει αποτρίχωση μια φορά κάθε τόσο, να γίνει ανορεξική, και όταν φορέσει ρούχα της μόδας και θα την πούνε πουτάνα... ίσως καταλάβει. Όταν την διώξουν από τη δουλειά της γιατί είναι έγκυος θα καταλάβει. Όταν μετά τα σαράντα της και ένα πιθανό διαζύγιο θα νιώθει πιο μόνη θα καταλάβει.

Κοντσίτα, μαζί σου!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου