Κυριακή 13 Ιουνίου 2021

Δήμητρα

 

«Να θυμάσαι πάντα ότι το ρούχο πρέπει να το φοράς, όχι να σε φοράει!» Συμβουλή από ελαφρολαϊκό άρθρο, σε ελαφρολαϊκή στήλη ελαφρολαϊκού μέσου. Αυτές οι στήλες όσο ελαφρά τη καρδία και τω λαώ και να είναι, ενίοτε πρεσβεύουν μια βασική αρχή: να νιώθουμε άνετα και ο εαυτός μας με την επιλογή των ρούχων που κάνουμε.
 
Σκεφτείτε αν οι άνθρωποι φορούσανε τα ίδια ρούχα. Δεν είναι λίγο εφιαλτικό, δυστοπικό και σκοτεινό;
Δεν καταλαβαίνω γιατί μερικοί όταν βλέπουν ένα φόρεμα φορεμένο από άντρα, τότε το ρούχο μετατρέπεται σε κίνδυνο, οδηγεί σε κατάρρευση της κοσμοθεωρίας μας, την κοινωνίας μας και άλλα κουραφέξαλα.
 
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι τρίχες, τα ρούχα, τα χρώματα ακόμα, αλλά και τα επαγγέλματα κ.ά πολλά, είναι ακόμα αντικείμενο «διαπραγμάτευσης» όσον αφορά το φύλο.
 
Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι μια σειρά από πέρλες και ένα φόρεμα ή τρίχες και ραγάδες μπορεί να σε εξοργίσουν τόσο πολύ όσο ο κόσμος γύρω μας πάσχει από χίλια άλλα πράγματα, πραγματικά προβλήματα που καταστρέφουν όντως κοινότητες και κοινωνίες. Αυτό δηλώνει πολλά για τις προτεραιότητες της σύγχρονης αστικής κοινωνίας. Μιας βαθύτατα υποκριτικής κοινωνίας, επηρεασμένη από ιδεολογίες που κι ο Μεσαίωνας θα ζήλευε. 
 
Πού γράφει ότι το κόσμημα έχει φύλο; Πού γράφει ότι το χρώμα έχει φύλο; Πού γράφει ότι το ρούχο έχει φύλο; Ο τσολιάς στο σύνταγμα τι φοράει ωρέ αδέρφια; Φούστα! Φούστα ρεεε! Οι λεβέντες φοράνε φούστες! Ορίστε!
 
Θα ήθελα να πω ένα δυναμικό σύνθημα τύπου «Η Δήμητρα ζει» αλλά όχι μόνο δεν ζει, απ' ότι φαίνεται ήταν στα «αζήτητα». Ένας άνθρωπος αζήτητος. Αζήτητη. Ένας άνθρωπος αόρατος. Αόρατη. Ο,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να κάνει ο άνθρωπος.
Γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Και η Δήμητρα είχε το δικαίωμα. Τώρα θα το έχουμε απαίτηση! Για όλ@!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου