Να μιλήσω ή να
μη μιλήσω για την ΕΡΤ, την Ελληνική
Ραδιοφωνία και Τηλεόραση, την κρατική
τηλεόραση της Ελλάδας... Θα μιλήσω γιατί
όταν άνοιξα την τηλεόραση την Τρίτη και
πάτησα 9, θέση για το ΕΡΤ-world
και είδα μαύρο κράτησα το κεφάλι
μου και δεν το πίστευα.
Είναι αυτά τα
μικρά σοκ -της καθημερινότητας πια- που
σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως μια
νέα εποχή έχει ξεκινήσει. Με απόφαση
της η κυβέρνηση διέταξε το κλείσιμο της
δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Βασικό είναι
να λέμε από την αρχή ότι δεν κλείνει
απλά η κρατική τηλεόραση. (Υποκείμενο:
Αυτοί της κυβέρνησης) Κλείνουν 5 κανάλια,
29 ραδιοφωνικούς σταθμούς, τοπικούς,
περιφερειακούς και πανελλήνιας εμβέλειας,
2 μουσικά σύνολα, την Εθνική Συμφωνική
Ορχήστρα και την Ορχήστρα Σύγχρονης
Μουσικής, 1 έντυπο μέσο, την ιστοσελίδα
και το αρχείο της ΕΡΤ.
Αποτροπιασμός.
Το λιγότερο.
Με μια απλή
ανακοίνωση και με παπαγαλίστικο -διόλου
δημοσιογραφικό- ύφος ο κυβερνητικός
εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου ανακοίνωσε
τη διαταγή της κυβέρνησης για παύση
εκπομπής του σήματος της ΕΡΤ και όλων
των καναλιών της. Αυτή είναι η νέα εποχή
κατά την οποία ενημερωνόμαστε για
αποφάσεις που ήδη πάρθηκαν ώρες μόνο
πριν την εφαρμογή τους και τα μέτρα
περνάνε χωρίς διαβούλευση.
Η Ένωση Συντακτών
Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών καλεί τον
κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο οποίος κατά
τ΄ άλλα δηλώνει δημοσιογράφος (sic), Σίμο
Κεδίκογλου να παραδώσει τη δημοσιογραφική
του ταυτότητα και να παραιτηθεί από
μέλος της Ένωσης. Αυτό θα ήταν η ύψιστη
προσβολή αν ο ίδιος ο κύριος Κεδίκογλου
σεβόταν το επάγγελμα και κατεχόταν από
μια δημοσιογραφική δεοντολογία, κάτι
που προφανώς και δεν συμβαίνει. Όταν
θεωρείς τον εαυτό σου δημοσιογράφο και
βγαίνεις δίχως τύψεις να μιλήσεις τόσο
απαξιωτικά για την δημόσια τηλεόραση
η οποία σε σπούδασε που σου πρόσφερε
δουλειά, που κάποτε υποστήριζες στο
κόκαλο με δηλώσεις σου, τότε απαξιώνεις
και ακυρώνεις τον ίδιο τον εαυτό σου.
Χθες άκουσα τον
Άδωνι -κατά κόσμον Μπουμπούκος- της Νέας
Δημοκρατίας να μιλά με ένα απίστευτο
τουπέ και να αμολάει εκ στόματος... ας
πούμε άστοχες κουβέντες. Άλλο ρωτούσαν
οι δημοσιογράφοι άλλο απαντούσε,
ουσιαστικά δεν απαντούσε, μονολογούσε
χωρίς λόγο. Αν η κυβέρνηση ήθελε εξυγίανση
της δημόσιας τηλεόρασης μπορούσε να το
κάνει εδώ και ένα χρόνο που είναι στην
εξουσία, πρωτίστως. Δεύτερον δεν ρίχνεις
μαύρο, πράγμα που δεν έχει ξαναγίνει,
έβερ. Και τέλος είναι αδιανόητο χώρα να
μην έχει δημόσια τηλεόραση, αδιανόητο.
Επιπλέον η ΕΡΤ ήταν ο μόνος σταθμός με
νόμιμη άδεια λειτουργίας, και η κυβέρνηση
αποφασίζει να την κλείσει την ίδια ώρα
που άλλα κανάλια δεν πληρώνουν τις
υποχρεώσεις τους στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης.
Μου είναι αδύνατον
να μην κάνω τις συγκρίσεις με τα Κυπριακά
δεδομένα. Η δημόσια τηλεόραση, το
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, υποβαθμίζεται
νοητά -και νομικά- εδώ και χρόνια. Δεν
θα είναι σοκ αν υπάρξει απόφαση να
ιδιωτικοποιηθεί το ΡΙΚ θα είναι σοκ αν
το κάνουν. Δεσμεύεται ο Πρόεδρας ότι
δεν θα ξεπουληθεί το ΡΙΚ, ο Υπουργός
συζητά εξυγίανση... και σήμερα διαβάζω
άλλα στις εφημερίδες.
Πιο τράτζικ
πεθαίνεις.
Τώρα βλέπω
τουλάχιστον 2 ώρες ΝΕΤ που ευτυχώς
εκπέμπει το δορυφορικό κανάλι. Και πάλι
κρατάω το κεφάλι μου και ακόμη δεν το
πιστεύω, 4 μέρες μετά.
Υ.Γ. Και παρά τις
αντίξοες συνθήκες “εργασίας” υπάρχει
διερμηνεία σε Νοηματική Γλώσσα! Αυτό
είναι υπόδειγμα δημοσιογραφικής
δεοντολογίας και πολιτισμού. Σε αντίθεση
με τα δικά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου