Η ανθρωπιά (sic)

Σε αυτό το κόσμο το θράσος πάει κι έρχεται. Προτιμώ να αποφύγω να αναφερθώ στο περιβόητο οικόπεδο που αγόρασαν οι υπάλληλοι της CYTA στην Δρομολαξιά. Δρομολαξιά, Δρομολαξιά η αγαπημένη μου πόλη! Το τεμάχιο ανήκε σε Τουρκοκύπριο, και παρακολουθώ με λύσσα κακιά έναν βουλευτή -Γεωργίου θαρρώ πρόεδρος επιτροπής ελέγχου- στο Μέρα Μεσημέρι και αδυνατώ να καταλάβω αν είναι με το μέρος του ΤΚ ή όχι... Και καλά τον πήρε η ανθρωπιά (sic) για το αν όντως εξαπατήθηκε από το κτηματομεσιτικό γραφείο;

Η ανάρτησή μου έχει να κάνει με το βρέφος το οποίο μεταφέρθηκε στο Ισραήλ λόγω καρδιακής ανωμαλίας. Τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα του βρέφους δεν είναι ημεδαποί, δεν κατάγονται από την χώρα στην οποία κατοικούν και δη την Κύπρο. Αυτό χρειάζεται να ξέρουμε, είτε είναι Εγγλέζοι, Τουβαλοί ή Σουηδοί, Πακιστανοί ή Φιλλιπινέζοι, περαιτέρω πληροφορίες -με τον τρόπο που παρουσιάσθησαν εχτές βραδίς- νομίζω αποδεικνύουν αντιδεοντολογική συμπεριφορά και άρση του προσωπικού απορρήτου εκ μέρους του ίδιου του Υπουργού Υγείας -ιατρός στο επάγγελμα- ο οποίος και ανακοίνωσε την υπόθεση.

Και γιατί αντιδεοντολογική; Όπως και σε κάθε επάγγελμα έτσι και στον ιατρικό χώρο υπάρχει μια κάποια δεοντολογία η οποία υπάρχει αναρτημένη σε επίσημες ιστοσελίδες. Στην Ελλάδα ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας υπάρχει σε μορφή νόμου (εγκεκριμένος από τη Βουλή παρακαλώ) εκδοθείς τον Νοέμβριο του 2005. Ο αντίστοιχος κώδικας στην Κύπρο δεν έχει μορφή νόμου, είναι αναρτημένος στον Παγκύπριο Ιατρικό Σύλλογο μόνο, ο Περί Ιατρών Νόμος (1967) είναι γραμμένος σε απτή καθαρεύουσα και έχει τροποποιηθεί πολλάκις ωστόσο ο Κώδικας Δεοντολογίας δεν είναι μέρος του μιας και σύμφωνα με το άρθρο 13 επιτρέπει στο Σύλλογο “να ρυθμίζει διά κανονισμών την αφορώσαν εις την άσκησιν του Ιατρικού επαγγέλματος δεοντολογίαν”. Έστω, ας δούμε λίγα πράγματα από τον Κώδικα:

Άρθρο 5: Ο ιατρός οφείλει να δείχνει σε όλους τους ασθενείς ίση μέριμνα, επιμέλεια και αφοσίωση, αδιαφορώντας για την οικονομική κατάσταση και κοινωνική θέση του καθενός (...)

Άρθρο 9: Η σχέση ιατρού και ασθενή είναι ιερή. Σ' αυτήν ο ασθενής εμπιστεύεται και δίνει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες στον ιατρό για να τον διευκολύνει στη διάγνωση και θεραπεία με τη βεβαιότητα πως αυτός θα τηρήσει απόλυτη εχεμύθεια.

Μόνο με τη γραπτή συγκατάθεση του αρρώστου ή του νόμιμου αντιπροσώπου του μπορεί ο ιατρός να αποκαλύψει τις πληροφορίες αυτές. (...)

Άρθρο 11: Το ιστορικό, η κλινική εικόνα και τα αποτελέσματα εξετάσεων του ασθενή μπορούν να ανακοινωθούν σε ιατρικά συνέδρια, περιοδικά ή συζητήσεις ιατρικού περιεχομένου μόνο όταν, δεν αποκαλύπτεται άμεσα ή έμμεσα η ταυτότητα του ασθενή (...)

Άρθρο 15: Η αναφορά από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας σε ορισμένα νέα που σχετίζονται με το ιατρικό επάγγελμα θεωρείται σήμερα απαραίτητη προσφορά στην ενημέρωση του κοινού. Τέτοια νέα αφορούν τις γεννήσεις, θανάτους και την εμπλοκή ατόμων σε δυστυχήματα και αστυνομικές υποθέσεις. Ο ιατρός έχει υποχρέωση στις περιπτώσεις αυτές να συμβάλλει στη μετάδοση σωστών πληροφοριών χωρίς όμως λεπτομέρειες που μπορεί να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στο άτομο ή την οικογένεια του.

Αφού ο Υπουργός προέβηκε σε αποκάλυψη ασήμαντων πληροφοριών, ήτοι ποια η καταγωγή των γονιών του βρέφους (δεν γνωρίζω κατά πόσον ήταν μετά από ερώτηση δημοσιογράφου), τόνισε πως είναι ηθική υποχρέωση του Υπουργείου να σωθεί το παιδί, μια ανθρώπινη ζωή. Μπράβο και εύγε στο Υπουργείο για την ανθρωπιά του (sic) τώρα το παιδί δεν είναι απλά μια ανθρώπινη ζωή, έχει γίνει στο στόμα πολλών “το μωρό των αλλοδαπών που εννά του πληρώσουμεν τζαι την εγχείρηση που πάνω, εν κανεί που εν παράνομοι”.

Κάποιοι νομίζουν ότι αυτές οι δηλώσεις του Υπουργού ήταν απόδειξη ανθρωπιάς, εγώ το βλέπω σαν δηλώσεις που βλάπτουν την τιμή και την αξιοπρέπεια του ιατρικού κόσμου! Τι διαφορετικό θα γινόταν αν οι γονείς του παιδιού ήταν Κύπριοι; Το ταξίδι θα κόστιζε λιγότερο; Η εγχείριση θα κόστιζε λιγότερο; Δεν είσαι λαρτζ τύπος επειδή δέχτηκες να στείλεις ένα παιδί, βρέφος ΕΠΤΑ ημερών, σε άλλη χώρα για εγχείρηση ακόμα και αν δεν είναι δικαιούχο το παιδί. Το είπε λες και κάνει χάρη στο παιδί! Ε όχι, αυτό μας έλειπε να μην δεχόσασταν! Δεν είναι ανθρωπιά, είναι υποχρεώση!

Ο γιατρός -κάτι που είναι ο Υπουργός- μόλις αναλαμβάνει ένα περιστατικό αυτομάτως ΔΕΝ σκέφτεται τα λεφτά, δεν είναι υποχρέωση του ιατρού να σκεφτεί τα έξοδα. Μιλάμε για ανθρώπινη ζωή ή για τα λεφτά τελικά; Ή γιατροί θα είσαστε ή λογιστές, και τα δυο μαζί δεν γίνεται!

Food for thought για τον Παγκύπριο Ιατρικό Σύλλογο λοιπόν από τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας της Ελληνικής Δημοκρατίας:

Άρθρο 2. Άσκηση της Ιατρικής ως λειτούργημα.

Παράγραφος 2: Ο ιατρός τηρεί τον όρκο του Ιπποκράτη, ασκεί το έργο του σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και πρέπει, κατά την άσκηση του επαγγέλματός του, να αποφεύγει κάθε πράξη ή παράλειψη η οποία μπορεί να βλάψει την τιμή και την αξιοπρέπεια του ιατρού και να κλονίσει την πίστη του κοινού προς το ιατρικό επάγγελμα. Οφείλει, επίσης, να διατηρεί σε υψηλό επίπεδο την επαγγελματική του συμπεριφορά, ώστε να καταξιώνεται στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου και να προάγει το κύρος και την αξιοπιστία του ιατρικού σώματος. Ο ιατρός πρέπει να επιδεικνύει τη συμπεριφορά αυτή όχι μόνον κατά την άσκηση του επαγγέλματός του, αλλά και στο πλαίσιο της γενικότερης κοινωνικής έκφανσης της προσωπικότητάς του.

3. Το ιατρικό λειτούργημα ασκείται σύμφωνα με τους γενικά αποδεκτούς και ισχύοντες κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση φύλου, φυλής,θρησκείας, εθνικότητας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, κοινωνικής θέσης ή πολιτικής ιδεολογίας.

Links - Σύνδεσμοι:

Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος – Κανονισμοί Ιατρικής Επαγγελματικής Δεοντολογίας

Ο Περί ΙατρώνΝόμος - Κύπρος

ΙστότοποςΥπ.Υγείας Ελλάδος - Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας